Lichaamswerk & loslaten

Ik zit op de grond, midden in een cirkel met mensen om me heen. Rekna, de workshopleider, opent de sessie met sound healing. Eerder tijdens de workshop hebben we onze belemmerende overtuigingen symbolisch in de prullenbak gegooid en helder voor ons gezien hoe ons droomleven eruit ziet en welke eerste stappen we vandaag of morgen kunnen zetten. Terug naar het moment in de cirkel: De meeste mensen zitten op stoelen, maar ik voel sterk dat ik mijn schoenen uit wil doen—hakken verbinden toch niet echt met de aarde. Voor ik het goed en wel besef, glijd ik van mijn stoel en neem ik in kleermakerzit plaats op de grond.

Na een paar minuten voel ik hoe mijn benen beginnen te trillen, mijn bovenlichaam beweegt vanzelf mee. In mijn keel ontstaat een druk; er moet iets uit. Hoewel het benauwd voelt, blijf ik volledig aanwezig en geef ik me over aan wat mijn lijf wil doen. Trillen wordt shaken en eigenlijk wil ik nog liever gaan liggen, om mijn lichaam helemaal vrij te laten bewegen. Maar ja, deze vloer is niet bepaald schoon, dus dat besluit ik toch maar niet te doen. Toch voel ik duidelijk dat er enorm veel spanning en ballast uit mijn lijf stroomt. De belemmerende overtuigingen die ik met mijn hoofd al had losgelaten, verlaten nu ook mijn lichaam. Ja, ik kan het. Ja, er zitten mensen op mij te wachten. Ja, ik ben die leider die anderen al lang in mij zien.

Wat ik precies losgelaten heb? Geen idee. Er komen geen diepzinnige inzichten op dit moment, maar ik voel me ontzettend krachtig en vrij. Misschien komen de inzichten later alsnog, misschien ook niet. Wat telt, is dat ik voel dat ik bevrijd ben van iets wat ik niet meer nodig had.

Ook tijdens de yoga laat ik veel los

Deze ervaring is voor mij overigens niet geheel nieuw. Vorige week kreeg ik van mijn yogalerares een kaartje met de tekst ‘opruimen’. Ook toen was ik duidelijk aan het opruimen; mijn lichaam liet oude trauma’s los die niet langer bij mij horen. Ik blijf het fascinerend vinden hoe dit werkt.

Spiritueel? Ja, misschien. Maar eigenlijk voelt het voor mij ook gewoon heel logisch en natuurlijk. We weten immers dat emoties zich opslaan in het lichaam. Niet voor niets spreken we van uitdrukkingen als 'gal spuwen', 'iets op je schouders dragen', 'het op je heupen krijgen', of 'pissig zijn'. En die vlinders in je buik als je verliefd bent, die voel je letterlijk—die emoties komen ergens vandaan en daar mogen ze uiteindelijk ook weer weg.

Leren van de dieren

Dieren doen dit ook heel natuurlijk. Na een stressvolle situatie schudden ze direct alle spanning van zich af. Mijn hond doet dat regelmatig als hij bijvoorbeeld een andere hond of kat tegenkomt. Of die stress nu positief of negatief is geweest, hij schudt het uit zijn lijf. En dat houdt hem soepel en gezond. Daar kunnen wij mensen echt wat van leren.

Echt zitten, je schouders ontspannen laten hangen—zonder negatieve connotatie natuurlijk—dat mogen we vaker doen. Ik merk zelf steeds bewuster hoe ik echt zit; mijn billen op de stoel, mijn voeten stevig op de grond. Het helpt mij spanningen los te laten en terug te keren naar het hier en nu.

Hoe zit jij achter je computer? Of wanneer je het koud hebt op de fiets? Waar zijn jouw schouders dan? Ontspannen en laag, of ongemerkt hoog opgetrokken richting je oren?

Loslaten, dat is wat ik met dit blog wil meegeven. Neem de tijd om goed te zitten, spanning los te laten en jezelf ruimte te geven. En als je de kans krijgt, ga dan vooral eens naar een praktijk voor lichaamswerk. Ontdek welke vorm het beste bij jou past en ervaar het zelf.