Vertrouwen in het onzichtbare!

Wat een zipline mij leerde over het leven en ondernemen

Boven op het platform sta ik. Vastgeklikt, helm op, de kou snijdt door mijn kleding. Mijn handen zijn leeg – geen touw, geen houvast, geen controle over het moment waarop ik vertrek. De mist hangt zwaar in de vallei onder mij. Ik zie niets. Geen eindpunt. Geen horizon. Geen zekerheid.

En toch gaat het gebeuren. Op elk moment.

Mijn hart bonst, mijn ademhaling versnelt. Niet uit angst, maar door het besef dat dit hét moment is waarop vertrouwen de enige optie is. De lijn is sterk, de techniek is getest, de mensen om me heen weten wat ze doen. Ik weet rationeel dat ik veilig ben. Maar emotioneel voelt het als een sprong in het onbekende.

En dan… ineens voel ik het. De lijn beweegt. Mijn lichaam schiet naar voren. Geen controle, geen weg terug. Alleen snelheid. Koude lucht suist langs mijn gezicht, de mist omhult me volledig. Ik zie niets, maar ik ga. De eerste paar seconden is mijn hele systeem in verwarring. Mijn brein zoekt houvast, zoekt bevestiging dat het goed komt. Maar het enige dat ik kan doen… is vertrouwen.

Het leven werkt net zo!

In het leven, in business, in groei – we willen altijd zekerheid. We willen weten hoe we ergens komen, of het lukt, of het de juiste keuze is. Maar zo werkt het niet. Soms sta je op een punt waar je de volgende stap niet kunt zien. Waar het voelt alsof je de controle moet overgeven, terwijl je niets liever wilt dan zelf bepalen hoe het loopt.

Denk aan grote beslissingen in je leven. Een carrièreswitch. Een nieuw bedrijf starten. Een investering doen. Een relatie aangaan of juist loslaten. Er zijn momenten waarop je boven op dat platform staat, met alleen mist voor je, en de enige manier om vooruit te komen is door vertrouwen.

Vertrouwen is actief, niet passief

Sommige mensen denken dat vertrouwen passief is. Dat je maar moet ‘afwachten’ tot alles goedkomt. Maar vertrouwen is een actieve keuze. Het betekent dat je ondanks de mist, ondanks de onzekerheid, toch in beweging komt. Je zet de stap, je laat het moment gebeuren, je gelooft dat je wordt gedragen.

Net als op de zipline: ik hoefde niets te doen om te starten. Maar ik had wél de keuze om in paniek te raken, of om het te omarmen. Om verstijfd te raken, of om te genieten van het moment. Vertrouwen betekent niet dat je alles loslaat, het betekent dat je gelooft in wat je al hebt opgebouwd. Dat je weet dat er een vangnet is, zelfs als je het niet kunt zien.

De overkant komt altijd

Het mooiste moment op de zipline? Het moment dat de mist langzaam optrekt. Dat ik ineens contouren zie, een landingsplatform dat dichterbij komt. Een bewijs dat het goed komt, dat het eindpunt er altijd was – ook al zag ik het niet.

Zo werkt het ook in het leven. Vaak merk je pas achteraf dat je al die tijd op de juiste koers zat. Dat het pad zich vanzelf ontvouwde. Maar als je op dat platform had gewacht tot je álles kon zien, was je nooit vertrokken.

Dus, waar in jouw leven sta jij nu op dat platform? Waar is de mist zo dik dat je twijfelt om te springen?

Weet dan dit:

• Het eindpunt is er, ook al zie je het nu niet.
• De kabel is sterk genoeg, ook al voelt het spannend.
• En jij? Jij bent klaar om te gaan.

Durf te vertrouwen | Durf los te laten | Durf de sprong te wagen.

Welke stap ga jij vandaag zetten, ondanks de mist?

PS ben je benieuwd naar de hele zipline-reis vanaf mijn GoPro? Stuur me dan een berichtje en ik stuur de video naar je toe... Kun je lekker meegenieten!